Pałac Krasińskich
Pałac Krasińskich to barokowy gmach, który wzniesiono w latach 1677–1695 dla wojewody płockiego Jana Dobrogosta Krasińskiego, według projektu Tylmana z Gameren. Przez wiele lat pełnił funkcję siedziby specjalnych zbiorów Biblioteki Narodowej, obejmujących rękopisy i stare druki.
Jan Dobrogost Krasiński posiadał wcześniej dwór z ogrodem w słabo zabudowanej okolicy między ulicami Długą a Świętojerską. Po uzyskaniu uchwały sejmowej w 1677 roku przystąpiono do budowy pałacu. W 1682 roku korpus główny był już w stanie surowym, a w kolejnych latach trwały prace nad jego dekoracją oraz wystrojem wnętrz. Rzeźbiarz Andreas Schlüter pracował nad zdobieniami, a pałac miał przyciągać uwagę jako jedna z najpiękniejszych rezydencji w Polsce.
Po II wojnie światowej budowla została odbudowana w latach 1948–1961. W 1958 roku pałac przejęła Biblioteka Narodowa, a w 2014–2016 przeszedł rewitalizację. Dziś można w nim podziwiać cenne zbiory, w tym średniowieczne manuskrypty oraz pamiątki po Cyprianie Kamilu Norwidzie.